'ΚΥΔΩΝΙΑ', τα "Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων"; Χμμμμμμ μου αρέσει αυτή η εκδοχή .....
Είναι βέβαιο ότι τα «χρυσά» μήλα των Εσπερίδων δεν ήταν τίποτε άλλο από κυδώνια, διότι ήταν τα μόνα φρούτα με κίτρινο χρώμα στην αρχαιότητα.
Οι αρχαίοι Έλληνες όσο και οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το κυδώνι σύμβολο της αγάπης και της ευτυχίας και το είχαν αφιερώσει στη θεά Αφροδίτη, η οποία εμφανίζεται συχνά να κρατά στο δεξί της χέρι ένα κυδώνι, ένα δώρο που της έχει δώσει ο Πάρις. Αποτελούσε δώρο ευγονίας, καθώς, προσφέρθηκε από τη Γαία στην Ήρα στο γάµο της µε τον Δία.
Το «κυδώνιον μῆλον» φαίνεται ότι έπαιζε κάποιο ρόλο στα τελετουργικά του γάμου στην Αθήνα, όπως μαρτυρείται από τον Πλούταρχο, ενώ ανάλογο έθιμο υπήρχε στους Πέρσες σύμφωνα με τον Στράβωνα. Από τη συζήτηση του Αθήναιου για τα «μῆλα» εξάγεται ότι η παλαιότερη αναφορά στα κυδώνια ανάγεται στον Αλκμάνα και ότι ο Στησίχορος αναφέρει ότι πετούσαν κυδώνια και άνθη στο γαμήλιο άρμα του Μενέλαου και της Ελένης.
Ως εκ τούτου η σύνδεση της Αθηνάς στη Φρίξα με το «κυδώνιον μῆλον» της προσδίδει την ιδιότητα της θεάς του γάμου.
Ως εκ τούτου η σύνδεση της Αθηνάς στη Φρίξα με το «κυδώνιον μῆλον» της προσδίδει την ιδιότητα της θεάς του γάμου.
Θα μπορούσα να σας μιλάω για ώρες για μύθους που λέγονται για την κυδωνιά, ένα από τα αρχαιότερα φυτά του ανατολικού και μεσογειακού χώρου, αυτό το γλυκό στυφό φρούτο με το χρυσό χρώμα, με το οποίο μπορείτε να φτιάξετε ένα σωρό εδέσματα όπως : γλυκό το κουταλιού, μαρμελάδα, πελτέ, κυδωνόπαστο, ψητό στο φούρνο με σιρόπι από φραγκόσυκο (δικιά μου συνταγή) ή λικέρ, ψητό στο φούρνο με οποιοδήποτε κρέας ιδιαίτερα χοιρινό αλλά και με αρνάκι ή κατσικάκι τις γιορτές που έρχονται κ.α.
Τα Κυδώνια μου τα έδωσε ένας φίλος από το περιβόλι του και όπως καταλαβαίνετε ήταν κυδώνια χωρίς φάρμακα, με πολύ χνούδι και πολλούς εισβολείς (στην αγορά θα τα βρείτε από Οκτώβριο μέχρι και Δεκέμβριο χωρίς χνούδι και καθαρά από στίγματα). Ομως τίποτα από τα δύο δεν με πειράζει διότι ξέρω ότι έχω ένα φυσικό προϊόν από την μητέρα φύση που θα με ταλαιπωρήσει αρκετά στο καθάρισμα αλλά θα με αποζημειώσει σε αρώματα και νοστιμιά.
....... Αλλά καλύτερα να αρχίσω να γράφω την συνταγή την οποία επέλεξα να φτιάξω:
ΨΗΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΥΔΩΝΙΟΥ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΣΙΡΟΠΙ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΥ (το σιρόπι φραγκόσυκου το είχα φτιάξει το καλοκαίρι)
ΥΛΙΚΑ
4 μεγάλα κυδώνια (1με 1,2kg)
1κούπα νερό
1κούπα ζάχαρη
4-5 καρφιά ανθού κανελλας ή 1ξύλο κανέλλας κομμένο στην μέση
3-4 καρφιά γαρύφαλου
1 ποτήρι του κρασιού σιρόπι φραγκόσυκου ή λικέρ της αρεσκείας σας (κονιάκ, κανέλλας, κουαντρώ ή άλλο) ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΕ!!!!!!!
(Επίσης αρχές του Οκτώβρη όταν ακόμα ήταν φρέσκα τα κυδώνια έφτιαξα και γλυκό του κουταλιού, την συνταγή την έχω γράψει σε παλαιότερη δημοσίευση την οποία μπορείτε να την ψάξετε παρακάτω).
Πλένουμε καλά τα κυδώνια για να φύγει το χνούδι. Κόβουμε στην μέση το κάθε κυδώνι και πάλι στη μέση και αφαιρούμε τα κουκούτσια τους. Καθε τέταρτο το αλείφουμε με ένα λεμόνι για να μην μαυρίσουν και τα στρώνουμε σε πυρέξ ή σε ταψί με την φλούδα προς τα πάνω. Προσθέτουμε το νερό, την ζάχαρη, την κανέλλα, τα γαρύφαλλα, το λικέρ και σκεπάζουμε το πυρέξ με αλουμινοχάρτο.
Σε προθερμασμένο φούρνο βάζουμε το πυρέξ και ψήνουμε για μια ώρα στους 200 βαθμούς, συνεχίζουμε το ψήσιμο, αφού πρώτα αφαιρέσουμε το αλουμινόχαρτο, για 30 λεπτά ακόμα στους 180 βαθμούς.
Το αφήνουμε να κρυώσει και το πασπαλίσουμε με καρύδι κοπανισμένο, ή φυστίκι Αιγίνης ή καβουρδισμένο σουσάμι (για να μας δώσει όλα του τα αρώματα).
Το σιρόπι του είναι κατοκόκκινο, γευστικό, υπέροχο ....... χάρη στο σιρόπι ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΥ!!!!!!!!
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ: στις φωτογραφίες με το ξανθό χρώμα, ήταν μια δόση ψητού κυδωνιού στην οποία χρησιμοποίησα λικέρ φραγκόσυκου αντί για σιρόπι φραγκόσυκου!!!!!!!!!