Καλλιεργείται για την αρωματική του ρίζα, το τζίντζερ ή αλλιώς πιπερόριζα, η οποία έχει γλυκό, πικάντικο άρωμα εμπλουτισμένο με λεμονάτη φρεσκάδα και πολύ ιδιαίτερο σχήμα που κεντρίζει τη φαντασία. Για ευνόητους λόγους σε ορισμένες χώρες του εξωτερικού η ρίζα αποκαλείται «χέρι» (hand) και οι διακλαδώσεις της «δάχτυλα» (fingers). Δεν είναι τυχαίο ακόμα ότι στα Ινδικά η ονομασία του μπαχαρικού σημαίνει «αυτό που έχει σχήμα κέρατου». Αυτή η παράξενη πιπεράτη ρίζα, το τζίντζερ, διατίθεται σε διάφορες μορφές για όλα τα γούστα.
Φρέσκο ή αποξηραμένο, ολόκληρο ή σε σκόνη, ζαχαρωμένο (μαγειρεμένο μέσα στη ζάχαρη) ή απλώς βουτηγμένο σε σιρόπι ή ακόμα και τουρσί, το τζίντζερ έχει φανατικούς οπαδούς αλλά και φανατικούς εχθρούς. Η ιδιαίτερη, πικάντικη, φλογερή γεύση του, πηγή ενέργειας και ζωντάνιας, σε κάνει να το λατρεύεις ή να μην θες να το ξαναδοκιμάσεις.
Εγώ εδώ χρησιμοποίησα το Τζίντζερ σε μια μαρμελάδα Φραγκόσυκου και Πορτοκάλι ........ Τα έντονα αρώματα των τριών καρπών έδεσαν και έδωσαν ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα.
Χρυσαφένιο χρώμα, μελένια, αρωματική, διακριτική γεύση αν λάβει κανείς υπόψη του ότι και τα τρία προϊόντα έχουν ιδιαίτερα έντονο άρωμα!
