'ΚΥΔΩΝΙΑ', τα "Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων"; Χμμμμμμ μου αρέσει πολύ αυτή η εκδοχή .....

'ΚΥΔΩΝΙΑ', τα "Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων"; Χμμμμμμ μου αρέσει αυτή η εκδοχή .....

Είναι βέβαιο ότι τα «χρυσά» μήλα των Εσπερίδων δεν ήταν τίποτε άλλο από κυδώνια, διότι ήταν τα μόνα φρούτα με κίτρινο χρώμα στην αρχαιότητα. 

Οι αρχαίοι Έλληνες όσο και οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το κυδώνι σύμβολο της αγάπης και της ευτυχίας και το είχαν αφιερώσει στη θεά Αφροδίτη, η οποία εμφανίζεται συχνά να κρατά στο δεξί της χέρι ένα κυδώνι, ένα δώρο που της έχει δώσει ο Πάρις. Αποτελούσε δώρο ευγονίας, καθώς, προσφέρθηκε από τη Γαία στην Ήρα στο γάµο της µε τον Δία. 

Το «κυδώνιον μῆλον» φαίνεται ότι έπαιζε κάποιο ρόλο στα τελετουργικά του γάμου στην Αθήνα, όπως μαρτυρείται από τον Πλούταρχο, ενώ ανάλογο έθιμο υπήρχε στους Πέρσες σύμφωνα με τον Στράβωνα.  Από τη συζήτηση του Αθήναιου για τα «μῆλα» εξάγεται ότι η παλαιότερη αναφορά στα κυδώνια ανάγεται στον Αλκμάνα και ότι ο Στησίχορος αναφέρει ότι πετούσαν κυδώνια και άνθη στο γαμήλιο άρμα του Μενέλαου και της Ελένης.
 Ως εκ τούτου η σύνδεση της Αθηνάς στη Φρίξα με το «κυδώνιον μῆλον» της προσδίδει την ιδιότητα της θεάς του γάμου. 

Θα μπορούσα να σας μιλάω για ώρες για μύθους που λέγονται για την κυδωνιά,  ένα από τα αρχαιότερα φυτά του ανατολικού και μεσογειακού χώρου, αυτό το γλυκό στυφό φρούτο με το χρυσό χρώμα, με το οποίο μπορείτε να φτιάξετε ένα σωρό εδέσματα όπως :  γλυκό το κουταλιού, μαρμελάδα, πελτέ, κυδωνόπαστο, ψητό στο φούρνο με σιρόπι από φραγκόσυκο (δικιά μου συνταγή) ή λικέρ,  ψητό στο φούρνο με οποιοδήποτε κρέας ιδιαίτερα χοιρινό αλλά και με αρνάκι ή κατσικάκι τις γιορτές που έρχονται κ.α.

Τα Κυδώνια μου τα έδωσε ένας φίλος από το περιβόλι του και όπως καταλαβαίνετε ήταν κυδώνια χωρίς φάρμακα, με πολύ χνούδι και πολλούς εισβολείς (στην αγορά θα τα βρείτε από Οκτώβριο μέχρι και Δεκέμβριο χωρίς χνούδι και καθαρά από στίγματα). Ομως τίποτα από τα δύο δεν με πειράζει διότι ξέρω ότι έχω ένα φυσικό προϊόν από την μητέρα φύση που θα με ταλαιπωρήσει αρκετά στο καθάρισμα αλλά θα με αποζημειώσει σε αρώματα και νοστιμιά.

....... Αλλά καλύτερα να αρχίσω να γράφω την συνταγή την οποία επέλεξα να φτιάξω:

ΨΗΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΥΔΩΝΙΟΥ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΣΙΡΟΠΙ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΥ (το σιρόπι φραγκόσυκου το είχα φτιάξει το καλοκαίρι)

ΥΛΙΚΑ

4 μεγάλα κυδώνια (1με 1,2kg)

1κούπα νερό

1κούπα ζάχαρη

4-5 καρφιά ανθού κανελλας ή 1ξύλο κανέλλας κομμένο στην μέση

3-4 καρφιά γαρύφαλου

1 ποτήρι του  κρασιού σιρόπι φραγκόσυκου ή λικέρ της αρεσκείας σας (κονιάκ, κανέλλας, κουαντρώ ή άλλο) ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΕ!!!!!!!

(Επίσης αρχές του Οκτώβρη όταν ακόμα ήταν φρέσκα τα κυδώνια έφτιαξα και γλυκό του κουταλιού, την συνταγή την έχω γράψει σε παλαιότερη δημοσίευση την οποία μπορείτε να την ψάξετε παρακάτω).

Πλένουμε καλά τα κυδώνια για να φύγει το χνούδι. Κόβουμε στην μέση το κάθε κυδώνι και πάλι στη μέση και αφαιρούμε τα κουκούτσια τους. Καθε τέταρτο το αλείφουμε με ένα λεμόνι για να μην μαυρίσουν και τα στρώνουμε σε πυρέξ ή σε ταψί με την φλούδα προς τα πάνω. Προσθέτουμε το νερό, την ζάχαρη, την κανέλλα, τα γαρύφαλλα, το λικέρ και σκεπάζουμε το πυρέξ με αλουμινοχάρτο.

Σε προθερμασμένο φούρνο βάζουμε το πυρέξ και ψήνουμε για μια ώρα στους 200 βαθμούς, συνεχίζουμε το ψήσιμο, αφού πρώτα αφαιρέσουμε το αλουμινόχαρτο, για 30 λεπτά ακόμα στους 180 βαθμούς.

Το αφήνουμε να κρυώσει και το πασπαλίσουμε με καρύδι κοπανισμένο, ή φυστίκι Αιγίνης ή καβουρδισμένο σουσάμι (για να μας δώσει όλα του τα αρώματα).

Το σιρόπι του είναι κατοκόκκινο, γευστικό, υπέροχο ....... χάρη στο σιρόπι ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΥ!!!!!!!!

ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ: στις φωτογραφίες με το ξανθό χρώμα, ήταν μια δόση ψητού κυδωνιού στην οποία χρησιμοποίησα λικέρ φραγκόσυκου αντί για σιρόπι φραγκόσυκου!!!!!!!!!

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: ΤΙ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ!

Απολογισμός: Τι φτιάξαμε με το φραγκόσυκο

1)Καταρχάς φάγαμε πολλά μα πάρα πολλά παγωμένα φραγκόσυκα.

2) τουρσί από νέα, τρυφερά φραγκοσυκόφυλλα (δεν τα έχω ανοίξει ακόμα γιατί θέλω να «ψηθεί» καλά μέσα στο ξύδι και το αλάτι), θα τα βάζω στις σαλάτες μου αντί για κάπαρι ή δίκταμο.

3) παγωμένο τσάι από αποξηραμένους ανθούς φραγκοσυκιάς

4) σιρόπι φραγκόσυκου που συνόδευσε το παγωτό μας, το γιαούρτι μας και ....

5) ήπιαμε πολλές παγωμένες μαργαρίτες κοκταίηλ που άλλοτε προσθέταμε σιρόπι και άλλοτε λικέρ φραγκόσυκου.

6) γλυκόξινη καυτερή σάλτσα με φραγκόσυκο και ώριμες ντομάτες ‘πομοντόρι’ που συνοδεύει τυριά και ψητά στα κάρβουνα όπως χοιρινό και κοτόπουλο.

7) μαρμελάδα φραγκόσυκο με βανίλιες, μιας και τις έχω στον κήπο μου.  

Μου αρέσει να πειραματίζομαι με βασικό φρούτο πάντα το φραγκόσυκο, να προσθέτω και άλλο φρούτο που πιστεύω ότι του πηγαίνουν σε γεύση και δεν θα αλλοιώσουν το χρυσο-κίτρινο χρώμα.

8) πάγωσα πολτό φραγκόσυκου που θα χρησιμοποιήσω οσονούπω για να φτιάξω μαρμελάδες με την μίξη άλλων φρούτων φθινοπωρινών και χειμωνιάτικων.

Και όλα αυτά μέχρι να βγουν τα χειμωνιάτικα φραγκόσυκα .......

      ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ: ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΑ ΠΑΝΤΟΥ!

      ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΑ ΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΑ ΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΑΜΕ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΝΑ ΤΑ

      ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΝ!

      ΤΟΥΡΣΙ ΑΠΟ ΝΕΑΡΑ ΤΡΥΦΕΡΑ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΦΥΛΛΑ!

        ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΟΚΤΑΙΗΛ  ΜΕ ΣΙΡΟΠΙ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΥ! 

        ΤΣΑΪ ΑΠΟ ΑΝΘΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΑΣ!

,

      ΚΑΥΤΕΡΗ ΣΑΛΤΣΑ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΥ!

      ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ ΜΕ ΒΑΝΙΛΙΕΣ!

🌵 ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥΡΣΙ (NOPALES PICKLES) 🌵

Επέλεξα να φτιάξω τουρσί (pickles) από τρυφερά φραγκοσυκόφυλλα…. Πριν αρχίσουν οι τρυφερές γλωσσίτσες  του νεαρού φύλλου να μετατραπούν σε απειλητικά σκληρά αγκάθια, που κάθε άλλο ελκηστικά γίνονται στον χρήστη που θέλει να τα χρησιμοποιήσει σε οποιαδήποτε συνταγή.

Σας δίνω μια συνταγή για ποσότητα 5 μεγαλούτσικων  νεαρών φραγκοσυκόφυλλων!

Τα μαζεύουμε τέλος Μαΐου με αρχές Ιουνίου

Παρατηρούμε ότι τα αγκάθια δεν έχουν σχηματιστεί ακόμα ....

 

Τα φύλλα μας είναι τρυφερά ..... 

    Κόβουμε γύρω γύρω το στεφάνι  και .......

Με κοφτερό μαχαίρι κόβουμε ένα ένα τα σποράκια, στην βάση των οποίων αργότερα εμφανίζονται τα  μύτερα, ενοχλητικά αγκάθια. Δουλειά σπαστική αλλά πρέπει να έχουμε ένα καθαρό φυλλαράκι, απηλλαγμένο από σπόρους και τυχόν αγκάθια .....

    Κόβουμε κατά μήκος σε λωρίδες το φραγκοσυκόφυλλό μας .....

...... Και σε μικρότερα κομμάτια αν θέλετε .....

    Τα πλένετε πολύ καλά  μέςα σε νερό για να φύγει το ζελέ που υπάρχει στο μέσο των φύλλων μας           ....

    Τα στραγγίζετε πολύ καλά με τα χέρια  και τα βάζετε σε σουρωτήρι

       Γεμίζετε τα αποστειρωμένα βαζάκια σας ....

Ιδού η συνταγή...

ΥΛΙΚΑ

5 φύλλα (nopales) φραγκόσυκου

1 κούπα μηλόξυδο

1 κσ. αλάτι χοντρό

1 λίτρο νερό

1 κγ. σπόρους άνηθο

Λίγο φρέσκο άνηθο χοντροκομμένο

8 μικρά αμπελόφυλλα (ένα για κάθε βαζάκι)

3 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση ή στα τέσσερα 

2 – 3 μικρές φρέσκιες κόκκινες καυτερές  πιπεριές κομμένες σε λωρίδες ή κυβάκια (αφού πρώτα βγάλουμε τους σπόρους και το κοτσάνι) ή χρησιμοποιούμε λίγο μπούκοβο σε κάθε βαζάκι (εγώ χρησιμοποίησα για την συνταγή κόκκινες καυτερές πιπεριές).

1κγ. κόλιανδρο (προαιρετικά) 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

(Έχουμε αποστειρώσει τα βαζάκια μας)

Σε ένα μπουκάλι 1lt βάζουμε πρώτα το αλάτι, το ξύδι και μετά το νερό για να λειώσει το αλάτι.

Βάζουμε σε κάθε βάζο 1 αμπελόφυλλο, κομμάτια φύλλων φραγκοσυκιάς, σκόρδο, άνηθο και σπόρους, πιπεριά κόκκινη καυτερή ή μπούκοβο, κόλιανδρο. Γεμίζουμε το κάθε βαζάκι με το χυμό μέχρι το χείλος του βάζου, καθαρίζουμε το στόμιο με στεγνό πανί και κλείνουμε καλά με το καπάκι.

Το τουρσί θα είναι έτοιμο σε δύο εβδομάδες. 

Μόλις ανοίξετε το βάζο φυλάξετε το στο ψυγείο άλλωστε είναι καλύτερα να το σερβίρετε παγωμένο. 

Καλό είναι να χρησιμοποιείτε για τουρσί μικρά βάζα των 120 gr.

Βάλτε τις πίκλες σας από φραγκοσυκόφυλλο στην χωριάτικη, πάνω από την φέτα, μαζί με τις τσακιστές ελίτσες και λάδι, φτιάξτε dip ή ότι άλλο  θέλετε.

.... Και ενώ συμπίεσα όλα τα υλικά μου στο αποστειρωμενο βαζάκι μου μέχρι επάνω ....... Μετά από 2 μέρες ....

....τα υλικά μου ηταν όλα στον αέρα ...... Με το που άρχισε η ζύμωση με το ξύδι τα υλικά μου μείνανε τα μισά .......

Ή σχεδόν τα μισά .......

Του χρόνου με το καλό όταν θα ξαναφτιάξω το τουρσί μου θα το βάλω σε βαζάκια 2 μέρες μετά .......

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!!!

Βαλσαμόλαδο το αρχαιότερο ίαμα των Αρχαίων Σπαρτιατών

Μάζεψα το βαλσαμόχορτο μου αρχές Ιουλίου, άργησα λίγο βέβαια γιατί στον τόπο μας πρεπει να μαζευτεί μέχρι τέλος Ιουνίου, αλλά ευτυχώς το πρόλαβα,  γέμισα βάζα με άνθη, φύλλα και έξτρα παρθένο λάδι με χαμηλή οξύτητα σε  αναλογία 1 προς 5 και τα έβαλα στον ήλιο για 40 ημέρες. 

Μετά την έκθεση του στο ήλιο θα αποκτήση ένα βαθύ κόκκινο χρώμα θα το βάλω σε μπουκάλια σκούρου χρώματος (δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με το φως) και θα είναι έτοιμο για χρήση μέχρι και δύο χρόνια.

Ποτέ βέβαια δεν μου κρατά τόσο πολύ διότι το  μοιράζω στους φίλους μου και συγγενείς.

Το  βαλσαμόχορτο, αποτελεί το κύριο συστατικό του βαλσαμέλαιου που στις αρχές του Μαΐου  και μέχρι το τέλος Ιουνίου ανθίζει ένα από τα σημαντικότερα σε θεραπευτικές ιδιότητες  λουλούδι της ελληνικής πανίδας όπως μπορείτε να διαβάσετε σε πολλές ιστοσελίδες.

Σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα φυτικά και φυσικά προϊόντα που υποβοηθούν την υγεία του ανθρώπου.  Οι παρακάτω αναφερόμενες θεραπευτικες του ιδιότητες το κατατάσσουν μεταξύ των πιο ωφέλιμων για τον άνθρωπο βοτανολογικών σκευασμάτων.

Το φυτό διακρίνεται για το έντονο κίτρινο πολύ μικρό λουλούδι του με τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες όπως - 

Αντισηπτικές 

Αντιοξειδωτικές

Αντιφλεγμονώδεις

Στυπτικές και 

Επουλωτικές

Βοηθά δε σημαντικά, όπως λέγεται:

Στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας

Των ρευματικών πόνων και των πόνων των αρθρώσεων 

Κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες (συνίσταται για την επούλωση πληγών, μωλώπων και εγκαυμάτων πρώτου βαθμού).

Με το  Βαλσαμέλαιο  μπορείτε να κάνετε επαλείψεις ή ελαφρές εντριβές στο μέρος που πονά ή μπορείτε ακόμη να εφαρμόσετε  τοπικά επιθέματα με διαποτισμένη γάζα.

Είναι ιδανικό για θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ - εμπλουτισμένο με άλλα αιθέρια έλαια.  

Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πόσιμο, καθώς συνιστάται ιδιαιτέρως για τις κολίτιδες, την επώδυνη πέψη και τις ξινίλες του στομάχου. ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΟΣΙΜΟ.

Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη είχε ιδιότητες αντικαταθλιπτικού. Το ανακάλυψαν οι Αμερικανοί και από το 1997 αποτελεί το εναλλακτικό "πρόζακ" για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη. Πρέπει να συνταγογραφείται όμως από τους γιατρούς αν είναι να το χρησιμοποιήσει κάποιος σαν φάρμακο για μελαγχολία.

Μεταξύ άλλων περιέχει υπερικίνη και ψευδο-υπερικίνη, φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα, αιθέρια έλαια (0,13% σε ολόκληρο το φυτό). Οι αναλγητικές ιδιότητες του βοτάνου είχε ειπωθεί πρώτα ότι οφείλονταν στις ουσίες hypericin, pseudohypericin και στα φλαβονοειδή, αλλά σύμφωνα με πρόσφατες φαρμακολογικές και κλινικές μελέτες τα αποτελέσματα επικεντρώνονται σε μια κυρίως δραστική ουσία του, τη hyperforin. Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται κυρίως σε νευραλγίες και τραυματισμούς νεύρων και γενικά συμπτωματολογία που ξεκινά από τραυματισμούς νεύρων, όπως απώλεια μαλλιών, κατάθλιψη και νευραλγία.

Το συγκεκριμένο φυτό κατά την περίοδο της ωρίμανσής του στους ορεινούς - κυρίως - όγκους μαζεύεται από τους παραγωγούς και με τη φυσική μέθοδο της ζύμωσης παρασκευάζεται το βαλσαμόλαδο  χωρίς καμία προσθήκη συντηρητικών ή άλλων ουσιών. Το λάδι με το οποίο γίνεται η μείξη πρέπει να είναι εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με χαμηλή οξύτητα, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της ζύμωσης και όσο διαρκεί η έκθεσή του στο ήλιο να μην ανεβάσει την οξύτητά του, αλλά κυρίως να αποκτήσει ένα ιδιαίτερα βαθύ κόκκινο χρώμα.

Το βαλσαμόχορτο  το μαζεύουμε τον Μάιο και στις αρχές Ιουνίου σε παραθαλάσσιες περιοχές και όσο περνάει ο καιρός - μέχρι και το τέλος Ιουλίου - το βρίσκουμε στα ορεινά μέρη της Ελλάδας. Μαζεύουμε τα άνθη του και τα βάζουμε σε ένα γυάλινο βάζο, ενώ το μυστικό σε αυτή την περίπτωση είναι να βάλουμε ένα πολύ καλό ελαιόλαδο. Συνήθως έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με χαμηλή οξύτητα ή αγουρέλαιο, που η οξύτητά του είναι κοντά στο 0% είναι το καλύτερο λάδι που μπορούμε να βάλουμε» αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο βοτανολόγος Αλκιβιάδης Γρηγοριάδης.

«Κατόπιν - προσθέτει - το βάζουμε στον ήλιο και μέσα σε περίπου 40 ημέρες γίνεται το σπαθόλαδο. Καλό είναι, τα πρώτα εικοσιτετράωρα να μην το βγάλουμε κατευθείαν στον ήλιο, αλλά να το έχουμε σε φωτεινό μέρος. Τονίζω ότι όλο το μυστικό είναι στο ελαιόλαδο. Υπάρχουν πολλά σπαθόλαδα κυρίως αυτά που έρχονται από το εξωτερικό, αλλά αυτά είναι με σπορέλαια που κάθε άλλο παρά έντονο κόκκινο χρώμα έχουν. Φυσικά, ένας που γνωρίζει από σπαθόλαδα το αντιλαμβάνεται εύκολα αποκλειστικά από το χρώμα, γιατί αν δεν είναι καλό το ελαιόλαδο, αυτό γίνεται καφέ. Οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι προσεκτικοί, γιατί αν το πάρουν σε πλαστικό μπουκαλάκι, είναι επικίνδυνο, αφού το σπαθόλαδο έχει την ιδιότητα να τραβάει όλα τα χημικά του πλαστικού μπουκαλιού».

Το Hypericum empetrifolium, ανήκει στην οικογένεια Guttiferae και είναι θάμνος ύψους έως 50 εκ., με όρθια ή έρποντα, γυαλιστερά και κοκκινοπράσινα κλαδιά. Τα φύλλα του είναι μικρά (3-12 χιλ.), γραμμοειδή με αναδιπλωμένες παρυφές, εκφύονται ανά τρεις σε σπονδύλους και φέρουν μαύρα στίγματα (αδένες). Τα άνθη διατάσσονται σε φόβη ή κύμα. Έχουν χωριστοπέταλη, κίτρινη, γυαλιστερή πενταμερή στεφάνη, η οποία μαζί με τους πολυάριθμους στήμονες πέφτει εύκολα. Βρίσκεται σε βραχώδεις θέσεις και θαμνώνες, σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα. Είναι είδος της Α Μεσογείου, το οποίο απαντάται στη Ν ηπειρωτική Ελλάδα, την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου.

   

Το κόκκινο χρώμα που θα έχει το βαλσαμόλαδό σας μετα από 40 μέρες στον ήλιο .... Από την περυσινή μου παρασκευή!