Μάζεψα το βαλσαμόχορτο μου αρχές Ιουλίου, άργησα λίγο βέβαια γιατί στον τόπο μας πρεπει να μαζευτεί μέχρι τέλος Ιουνίου, αλλά ευτυχώς το πρόλαβα, γέμισα βάζα με άνθη, φύλλα και έξτρα παρθένο λάδι με χαμηλή οξύτητα σε αναλογία 1 προς 5 και τα έβαλα στον ήλιο για 40 ημέρες.
Μετά την έκθεση του στο ήλιο θα αποκτήση ένα βαθύ κόκκινο χρώμα θα το βάλω σε μπουκάλια σκούρου χρώματος (δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με το φως) και θα είναι έτοιμο για χρήση μέχρι και δύο χρόνια.
Ποτέ βέβαια δεν μου κρατά τόσο πολύ διότι το μοιράζω στους φίλους μου και συγγενείς.
Το βαλσαμόχορτο, αποτελεί το κύριο συστατικό του βαλσαμέλαιου που στις αρχές του Μαΐου και μέχρι το τέλος Ιουνίου ανθίζει ένα από τα σημαντικότερα σε θεραπευτικές ιδιότητες λουλούδι της ελληνικής πανίδας όπως μπορείτε να διαβάσετε σε πολλές ιστοσελίδες.
Σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα φυτικά και φυσικά προϊόντα που υποβοηθούν την υγεία του ανθρώπου. Οι παρακάτω αναφερόμενες θεραπευτικες του ιδιότητες το κατατάσσουν μεταξύ των πιο ωφέλιμων για τον άνθρωπο βοτανολογικών σκευασμάτων.
Το φυτό διακρίνεται για το έντονο κίτρινο πολύ μικρό λουλούδι του με τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες όπως -
Αντισηπτικές
Αντιοξειδωτικές
Αντιφλεγμονώδεις
Στυπτικές και
Επουλωτικές
Βοηθά δε σημαντικά, όπως λέγεται:
Στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας
Των ρευματικών πόνων και των πόνων των αρθρώσεων
Κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες (συνίσταται για την επούλωση πληγών, μωλώπων και εγκαυμάτων πρώτου βαθμού).
Με το Βαλσαμέλαιο μπορείτε να κάνετε επαλείψεις ή ελαφρές εντριβές στο μέρος που πονά ή μπορείτε ακόμη να εφαρμόσετε τοπικά επιθέματα με διαποτισμένη γάζα.
Είναι ιδανικό για θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ - εμπλουτισμένο με άλλα αιθέρια έλαια.
Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πόσιμο, καθώς συνιστάται ιδιαιτέρως για τις κολίτιδες, την επώδυνη πέψη και τις ξινίλες του στομάχου. ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΟΣΙΜΟ.
Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη είχε ιδιότητες αντικαταθλιπτικού. Το ανακάλυψαν οι Αμερικανοί και από το 1997 αποτελεί το εναλλακτικό "πρόζακ" για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη. Πρέπει να συνταγογραφείται όμως από τους γιατρούς αν είναι να το χρησιμοποιήσει κάποιος σαν φάρμακο για μελαγχολία.
Μεταξύ άλλων περιέχει υπερικίνη και ψευδο-υπερικίνη, φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα, αιθέρια έλαια (0,13% σε ολόκληρο το φυτό). Οι αναλγητικές ιδιότητες του βοτάνου είχε ειπωθεί πρώτα ότι οφείλονταν στις ουσίες hypericin, pseudohypericin και στα φλαβονοειδή, αλλά σύμφωνα με πρόσφατες φαρμακολογικές και κλινικές μελέτες τα αποτελέσματα επικεντρώνονται σε μια κυρίως δραστική ουσία του, τη hyperforin. Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται κυρίως σε νευραλγίες και τραυματισμούς νεύρων και γενικά συμπτωματολογία που ξεκινά από τραυματισμούς νεύρων, όπως απώλεια μαλλιών, κατάθλιψη και νευραλγία.
Το συγκεκριμένο φυτό κατά την περίοδο της ωρίμανσής του στους ορεινούς - κυρίως - όγκους μαζεύεται από τους παραγωγούς και με τη φυσική μέθοδο της ζύμωσης παρασκευάζεται το βαλσαμόλαδο χωρίς καμία προσθήκη συντηρητικών ή άλλων ουσιών. Το λάδι με το οποίο γίνεται η μείξη πρέπει να είναι εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με χαμηλή οξύτητα, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της ζύμωσης και όσο διαρκεί η έκθεσή του στο ήλιο να μην ανεβάσει την οξύτητά του, αλλά κυρίως να αποκτήσει ένα ιδιαίτερα βαθύ κόκκινο χρώμα.
Το βαλσαμόχορτο το μαζεύουμε τον Μάιο και στις αρχές Ιουνίου σε παραθαλάσσιες περιοχές και όσο περνάει ο καιρός - μέχρι και το τέλος Ιουλίου - το βρίσκουμε στα ορεινά μέρη της Ελλάδας. Μαζεύουμε τα άνθη του και τα βάζουμε σε ένα γυάλινο βάζο, ενώ το μυστικό σε αυτή την περίπτωση είναι να βάλουμε ένα πολύ καλό ελαιόλαδο. Συνήθως έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με χαμηλή οξύτητα ή αγουρέλαιο, που η οξύτητά του είναι κοντά στο 0% είναι το καλύτερο λάδι που μπορούμε να βάλουμε» αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο βοτανολόγος Αλκιβιάδης Γρηγοριάδης.
«Κατόπιν - προσθέτει - το βάζουμε στον ήλιο και μέσα σε περίπου 40 ημέρες γίνεται το σπαθόλαδο. Καλό είναι, τα πρώτα εικοσιτετράωρα να μην το βγάλουμε κατευθείαν στον ήλιο, αλλά να το έχουμε σε φωτεινό μέρος. Τονίζω ότι όλο το μυστικό είναι στο ελαιόλαδο. Υπάρχουν πολλά σπαθόλαδα κυρίως αυτά που έρχονται από το εξωτερικό, αλλά αυτά είναι με σπορέλαια που κάθε άλλο παρά έντονο κόκκινο χρώμα έχουν. Φυσικά, ένας που γνωρίζει από σπαθόλαδα το αντιλαμβάνεται εύκολα αποκλειστικά από το χρώμα, γιατί αν δεν είναι καλό το ελαιόλαδο, αυτό γίνεται καφέ. Οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι προσεκτικοί, γιατί αν το πάρουν σε πλαστικό μπουκαλάκι, είναι επικίνδυνο, αφού το σπαθόλαδο έχει την ιδιότητα να τραβάει όλα τα χημικά του πλαστικού μπουκαλιού».
Το Hypericum empetrifolium, ανήκει στην οικογένεια Guttiferae και είναι θάμνος ύψους έως 50 εκ., με όρθια ή έρποντα, γυαλιστερά και κοκκινοπράσινα κλαδιά. Τα φύλλα του είναι μικρά (3-12 χιλ.), γραμμοειδή με αναδιπλωμένες παρυφές, εκφύονται ανά τρεις σε σπονδύλους και φέρουν μαύρα στίγματα (αδένες). Τα άνθη διατάσσονται σε φόβη ή κύμα. Έχουν χωριστοπέταλη, κίτρινη, γυαλιστερή πενταμερή στεφάνη, η οποία μαζί με τους πολυάριθμους στήμονες πέφτει εύκολα. Βρίσκεται σε βραχώδεις θέσεις και θαμνώνες, σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα. Είναι είδος της Α Μεσογείου, το οποίο απαντάται στη Ν ηπειρωτική Ελλάδα, την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου.


Το κόκκινο χρώμα που θα έχει το βαλσαμόλαδό σας μετα από 40 μέρες στον ήλιο .... Από την περυσινή μου παρασκευή!