Μαρμελάδα Φραγκόσυκο, Πορτοκάλι και Τζϊντζερ

Το Τζίντζερ είναι η πιπεράτη ρίζα ενός τροπικού φυτού, που προέρχεται και καλλιεργείται στην Κίνα και Ινδία.  

Καλλιεργείται για την αρωματική του ρίζα, το τζίντζερ ή αλλιώς πιπερόριζα, η οποία έχει γλυκό, πικάντικο άρωμα εμπλουτισμένο με λεμονάτη φρεσκάδα και πολύ ιδιαίτερο σχήμα που κεντρίζει τη φαντασία. Για ευνόητους λόγους σε ορισμένες χώρες του εξωτερικού η ρίζα αποκαλείται «χέρι» (hand) και οι διακλαδώσεις της «δάχτυλα» (fingers). Δεν είναι τυχαίο ακόμα ότι στα Ινδικά η ονομασία του μπαχαρικού σημαίνει «αυτό που έχει σχήμα κέρατου». Αυτή η παράξενη πιπεράτη ρίζα, το τζίντζερ, διατίθεται σε διάφορες μορφές για όλα τα γούστα. 

Φρέσκο ή αποξηραμένο, ολόκληρο ή σε σκόνη, ζαχαρωμένο (μαγειρεμένο μέσα στη ζάχαρη) ή απλώς βουτηγμένο σε σιρόπι ή ακόμα και τουρσί, το τζίντζερ έχει φανατικούς οπαδούς αλλά και φανατικούς εχθρούς. Η ιδιαίτερη, πικάντικη, φλογερή γεύση του, πηγή ενέργειας και ζωντάνιας, σε κάνει να το λατρεύεις ή να μην θες να το ξαναδοκιμάσεις.

Εγώ εδώ χρησιμοποίησα το Τζίντζερ σε μια μαρμελάδα Φραγκόσυκου και Πορτοκάλι ........ Τα έντονα αρώματα των τριών καρπών έδεσαν και έδωσαν ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα. 

Χρυσαφένιο χρώμα, μελένια,  αρωματική, διακριτική γεύση αν λάβει κανείς υπόψη του ότι και τα τρία προϊόντα έχουν ιδιαίτερα έντονο άρωμα!

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ, ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΑΙ ΘΥΜΑΡΙΣΙΟ ΜΕΛΙ

Πορτοκάλι και Φραγκόσυκο! Φραγκόσυκο και πορτοκάλι δύο εξαιρετικά προϊόντα της Λακωνικής γης.  Φρεσκοκομμένα  Πορτοκάλια, μυρωδάτα, ζουμερά, γευστικά   από την Σπάρτη (νάναι καλά ο φίλας μας ο  Δημήτρης που με άφησε στους πορτοκαλαιώνες του να τα μαζέψω μόνη μου) και από την άλλη χυμό ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟΥ από την Αρεόπολη που κατέψυξα για να έχω όταν χρειαστεί για να "δημιουργώ  και να χαλαρώνω".

.... και έγινε το "πάντρεμα" του Πορτοκαλιού με το φραγκόσυκο και μια ιδέα από θυμαρίσιο μέλι

Και το αποτέλεσμα καταπληκτικό, μια υπέροχη γαστρονομική εμπειρία . "Πικρόγλυκη " γεύση και όπως έλεγε  η μαμά μου " ακούγονται και οι δυό γεύσεις, γιατί εμείς οι μανιάτες όταν τρώμε έχουμε όλες μας τις αισθήσεις να συμμετέχουν συγχρόνως. "All senses gastronomy".

Μια υπέροχη μαρμελάδα που τρώγεται με το κουτάλι μιας και τα πορτοκάλια αυτή την εποχή έχουν πολύ πηκτίνη,  κάτι που προσωπικά μου αρέσει γιατί μπορώ να την χρησιμοποιήσω για επικάλυψη σε ένα κέικ, να κάνω μια επικάλυψη με σοκολάτα και να φτιάξω υπέροχα σοκολατάκια και άλλα πολλά.

Αυτοσχεδιάστε φίλοι μου και το αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει.

Δεκέμβρης, ο μήνας που ανθίζουν τα άγρια μανουσάκια στη Μάνη!

Δεκέμβρης μήνας, "ο ασπροχιονιάς"  ή "χιονιάς" και όμως στα χωράφια της Μάνης φυτρώνουν τα άγρια μανουσάκια. Κυριαρχούν στη φύση κάτασπρα τα χιονάτα λουλούδια και η ατμόσφαιρα γύρω μεθυστική από το ευωδιαστό άρωμά τους!

Μου έρχεται στο νου ......

Εμένα η μάναμ’ μ’ έστειλε να μαζέψω μανουσάκια, Μανουσάκια  μανουσάκια μόσχος και γαρυφαλάκια ....... 

Νοέμβρης, ο μήνας του ελαιομαζώματος, μαζέψαμε τον καρπό από τις ελιές μας και πήγαμε στο παραδοσιακό ελαιοτριβείο του κυρίου Μιχάλη από τα λίγα που έχουν απομείνει που επεξεργάζονται το καρπό της ελιάς με πίεση.

Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον  κο Μιχάλη που παρά την κούραση της ημέρας με πολύ ευγένεια και κατανόηση με ανέχτηκε να μπλέκομαι στα πόδια τους να βγάζω φωτογραφίες και video σε όλα τα στάδια της επεξεργασίας του καρπού της ελιάς.

....... Και η διαδικασία είχε ως εξής .........Τις ελιές μας από τα σακιά τις αδειάσαμε σε μια μεγάλη σκάφη  και από εκεί πήγαν για πλύσιμο, ξεχώρισαν από τα φύλλα, μετά στον σπαστήρα και ύστερα στα τεράστια λιθάρια για να αλεσθούν.  Πολτός πια μεταφέρεται στον μαλακτήρα, από εκεί ο πολτός τοποθετείται στις τσαντίλες οι οιποίες χτίζονται η μία επάνω στην άλλη και μετά μεταφέρονται στο πιεστήριο.

Στο πιεστήριο πιέζεται ο πολτός της ελιάς και βγαίνει ο χυμός της ο οποίος συλλέγεται σε μια δεξαμενή.  Από εκεί μεταφέρεται ο χυμός στον διαχωριστήρα όπου εκεί βγαίνει το καθαρό ελαιόλαδο.

Να σημειωθεί, όταν τελειώσει η πίεση του πολτού της ελιάς αυτό που απομένει στις

τσαντίλες είναι το "λιοκόκι" (πυρήνας).  Το " λιοκόκι" πηγαίνει σε άλλο εργοστάσιο, πυρηνελαιουργείο όπου επεξεργάζεται για να δώσει αλλα προϊόντα.

Κρέμα Φραγκόσυκου με Κυδώνι

Αρχές του προηγούμενου Σεπτέμβρη αποφάσισα να καταψύξω χυμό φραγκόσυκου για να δω πως θα ήταν μετά από μερικούς μήνες, μετά τα Χριστούγεννα ας πούμε, ήθελα να δω αν θα άλλαζε χρώμα ή αν θα αλλοιωνόταν η γεύση του. Σήμερα που τον ξεπάγωσα ανακάλυψα ότι ήταν μια χαρά και τα δύο.  

Από μέρες σκεπτόμουν πως θα μπορούσα να πειραματιστώ με τον χυμό μου.

´Ολοι μου έλεγαν γιατί να μην επιχειρήσω να φτιάξω μια μαρμελάδα ή jam με άλλου είδους γλυκαντικό, κάποιο χυμό φρούτου πλούσιο σε πηκτίνη όπως μήλου, σταφυλιού, αχλαδιού ακόμα και κυδωνιού που παρεπιπτόντως ταιριάζει πολύ με το φραγκόσυκο. 

'Ενας "ιντερνετικός μου φίλος" θα ήθελε να με δει να πειραματίζομαι με στέβια, ένα προϊον 100% φυτικό, χωρίς θερμίδες, εύχρηστο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από διαβητικούς διότι δεν αυξάνει τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα και όχι μόνο, είναι ιδανικό για διατροφή με περιορισμένες θερμίδες και περιορισμένους υδατάνθρακες. Έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω στέβια  .....τόση όση να δώσει γλυκύτητα στο φρούτο μας.

´Ομως πως θα πήξει η μαρμελάδα μας ή το spread μου, (άλλειμα, δεν μου ταιριάζει αυτή η έκφραση)  ......... Θα το πω fruit butter ταιριάζει καλύτερα ο όρος. Το λύσαμε και αυτό το θέμα, ´Αγγλοι, Γερμανοί, Αμερικάνοι χρόνια χρησιμοποιούν πηκτίνη στις μαρμελάδες, jams και jellies για να χρησιμοποιούν λιγότερη κατεργασμένη ζάχαρη, οπότε αποφάσισα να την χρησιμοποιήσω!

Έτσι ένα κουταλάκι ίσα ίσα για να πήξει....... 

Σιγοέβρασα την  "μαρμελάδα μου" για 40'.

Έριξα την στέβια προς το τέλος, χυμό από ένα λεμόνι και την πηκτίνη τα τελευταία 5' βρασίματος.  Έβαλα το prikly pear butter σε μικρά  αποστειρωμένα βαζάκια των 125gr (μικρά για να τα δώσω σε φίλους να το δοκιμάσουν!)

Το αποτέλεσμα καταπληκτικό!  Απαλή υφή, υπόξινη γεύση (όπως μου αρέσει), χρώμα χμ! Κρέμας μωρού ..... 

Το νέο μου δημιούργημα δεν έχει το χρυσαφένιο, διάφανο χρώμα που δίνει η  χρήση της κρυσταλλικής ζάχαρης στη μαρμελάδα φραγκόσυκο που χρόνια τώρα έφτιαχνα, αλλά τώρα μπορώ να τρώω φρυγανιές με fruit butter χωρίς τύψεις για extra colories.

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα .... Δεν ξέρω πόσο χρόνο μπορώ να συντηρήσω μια τέτοια σύνθεση.  Θα σας ενημερώσω κάποια στγμή στο μέλλον.   Πιστεύω στο ψυγείο για περιορισμένο χρόνο .......

Δοκιμάστε το!

Καθώς ήμουν σε πολύ καλή διάθεση είπα να δημιουργήσω και κάτι άλλο ειδικά για την ημέρα ....

Αντί να φτιάξω φράουλες με σοκολάτα έφτιαξα prickly pear chocolate, πρόσθεσα λίγο ποτό φραγκόσυκο στο prickly pear butter το πάγωσα λίγο για να σφίξει και να του δώσω κάποιο σχήμα το περιέλουσα με σοκολάτα κουβερτούρα 

et voilà: prickly pear chocolate.

Γευστικό, ασυνήθιστο σοκολατάκι ..... Yummy! Τολμήστε το!!!

Happy Valentines my friends!!! ❤️